Sigaradan kurtulduğunuzu keşfettiğiniz anı sigarayı bıraktıktan yaklaşık üç hafta sonra yaşarsınız. Gökyüzü birden açılmaya başlar ve o anda beyninize yer etmiş aldatmacaların bütün izleri silinir: Bundan sonra kendinize sigara içmeye gereksinim duymadığınızı söylemek yerine artık son ipin de koptuğunu ve yaşamınızın geri kalan bölümünden bir daha sigara gereksinimi duymadan zevk alabileceğinizi fark ettiğinizi söyleyin. O andan itibaren diğer tiryakileri acınacak insan olarak görürsünüz. “İrade yöntemi” uygulayan tiryakiler artık sigara içmek zorunda olmadıkları için sevinmelerine karşın  özveride  bulundukları  duygusundan  bir  türlü  kurtulamadıkları  için  bu  anı yaşamazlar.

Ne kadar çok sigara içmişseniz bu an size o kadar güzel gelir ve bütün bir yaşam sürer.

Kendimi hayatta çük güzel şeyler yaşamış şanslı bir insan olarak görürüm başıma gelen en güzel şey ise sigaradan kurtulduğumu keşfetmekti. Yaşadığım diğer güzel anları düşündüğümde beni çok mutlu ettiklerini anımsıyorum ama aynı mutluluğu bir kez daha duyamıyorum. Ama artık sigara içmemenin verdiği sevinç aklımdan hiç çıkmıyor. Bugün moralim bozuk olduğunda ve bir destek aradığımda o iğrenç ota bağımlı olmamamın ne kadar güzel olduğunu düşünürüm. Sigarayı bıraktıktan sonra benimle temasa geçen kişilerin yarısı da yaşamlarındaki en güzel olayın sigaradan kurtulmak olduğunu anlatırlar. Sizi o kadar güzel bir yaşam bekliyor ki!

Bu yazdığım kitap ve düzenlediğim seanslardan edindiğim beş yıllık deneyim sayesinde birçok tiryakinin sigaradan kurtulduğunu anladığı anın yukarıda söylediğim gibi üç hafta değil birkaç gün sonra gerçekleştiğini öğrendim.

Ben o duyguyu daha son sigaramı söndürmeden önce yaşamıştım. Tek kişilik seanslar yaptığım ilk zamanlarda bazen karşımdaki tiryaki daha seans bitmeden “tamam başka bir şey söylemenize gerek yok, Allen. Her şeyi anladım, artık bir daha sigara içmeyeceğimi biliyorum.” Derdi. Grup seanslarında kişiler bir şeş söylemeseler de ben olayın ne zaman gerçekleştiğini bilirim. Aldığım mektuplarda okuyucular bazen daha kitabı okurken bu anı yaşadıklarını yazıyorlar.

İşin mantığını anlayıp talimatların hepsine uyarsanız sigaradan hemen kurtulursunuz.

Bugün gruplarıma vücudun duyduğu nikotin eksikliğinin yaklaşık beş gün sürdüğünü ve aşağı yukarı üç hafta içinde kişinin özgürlüğüne kavuştuğunu söylüyorum. Bir bakıma böyle bir süre vermek hoşuma gitmiyor. Bunun iki nedeni var. Birincisi bazı insanların kendilerini beş gün veya üç hafta eziyet çekeceklerine hazırlamaları. İkincisi kişinin kendini “Beş gün veya üç hafta dişimi sıkarsam sonunda harika bir şey olacak.” düşüncesiyle inandırması. Belki o beş günü veya üç haftası iyi geçer de ondan sonra herkesin başına gelebilen, sigarayla ilgisi olmayan kötü bir gün yaşar. Sigaradan kurtulduğunu hissetmeyi bekleyen kişi kendini birden bir depresyonun içinde bulur ve güvenin sarsılmasına yol açabilir.

Hiç süre vermezsem bu kez kişi yaşamının sonuna dek bir şey olsun diye bekler. Sigarayı “İrade yöntemi” ile bırakmaya çalışanlar büyük bir olasılıkla bu yüzden başarısızlığa uğrarlar. Önce insanın sigaradan kurtulduğunu hemen fark ettiğini söylemeyi düşünüyordum fakat bu kez de hemen fark edemeyenler güvenlerini yitirip o anın hiç gelmeyeceğini düşüneceklerdi.

İnsanlar bazen o beş gün, üç hafta sürelerinin önemi olup olmadığını merak ediyor, kendi uydurmam mı olduğunu soruyorlar. Bu süreler tabii kesin değil ama yıllardır edindiğim sayısız deneyimlere dayanıyor. Yaklaşık beş gün sonra kişi sigaradan başka şeyler de düşünmeye başlar. Çoğu tiryaki sigaradan kurtulduğunu bu süre içinde keşfeder. Eskiden hemen sigaraya başvurduğunuz bir stres anını yada sigarasız zevk alamadığınız toplumsal olayları birdenbire yalnızca sigarasız geçirmekle kalmaz sigara düşüncesini aklınıza bile getirmezsiniz. O andan itibaren iş çocuk oyuncağına döner. Artık özgür olduğunuzu bilirsiniz.

Sigarayı “irade yöntemi” yardımıyla bırakmaya çalıştığım zamanlarda başkalarının da söylediği gibi en ciddi girişimlerin bile yaklaşık üç hafta sonra başarısızlığa uğrama tehlikesiyle karşı karşıya geldiğini fark ettim.

Sanırım bunun nedeni şudur: Sigara içme gereksinimi yok olur. Kişi kendine bunu kanıtlamak ister ve bir sigara yakar. Tadını beğenmez ve bağımlılıktan kurtulduğunu kanıtlamış olur. Fakat vücuduna üç haftadır yoksun bıraktığı nikotini yine vermiştir. Sigarasını söndürür söndürmez nikotin vücudunu terk etmeye başlar. Şimdi içinden bir ses: “Daha kurtulamadın, bir tane daha iç.” diye fısıldar.

Bir sonraki sigarayı hemen yakmaz, çünkü yeniden bağımlılık kazanmak istemez. Şöyle biraz zaman geçmesini bekler. Bundan sonraki ilk denemede “Geçen sefer tekrar başlamadım, şimdi bir tane daha içersem yine bir zararı olmaz.” diye düşünür. Fakat yanlış yola girmiştir bile.

Bu sorunun çözümü sigaradan kurtulduğunuzu hissetmeyi beklemek yerine son sigaranızı söndürdükten sonra artık sigara olayının kapandığını kabul etmektir. Yapabileceğiniz her şeyi yaptınız. Nikotini kestiniz. Artık dünyadaki hiçbir güç özgürlüğünüzü elinizden alamaz. Şimdi artık yaşamdan zevk almaya bakım, böylece sigaradan kurtulduğunuzu fark etmeniz fazla uzun sürmez.

Arayınız...